Od Wiosny do Jesieni

Wędrówki, wycieczki rowerowe, wspinaczka skałkowa, szybownictwo, lotniarstwo i kajakarstwo – nie wiele jest takich miejsc, gdzie można uprawiać tyle różnorodnych form aktywnego wypoczynku. A takim miejscem są właśnie Karkonosze, Kotlina Jeleniogórska i otaczające ją Rudawy Janowickie, Góry Kaczawskie i Góry Izerskie.
Nie ma takiego drugiego miejsca, by w tak bliskim sąsiedztwie była tak duża różnorodność szlaków pieszych. Ukształtowanie Karkonoszy pozwala na dowolne zaplanowanie wycieczek w zależności od upodobań, kondycji, możliwości i wieku. Nawet najwyższe szczyty są dostępne dla spacerów całymi rodzinami.
Niższe obszary gór doskonale nadają się także do uprawiania turystyki rowerowej zarówno przez amatorów jak i prawdziwych zawodowców. Góry Izerskie oferują ponad 300 km różnych tras rowerowych. Cała Kotlina Jeleniogórska może się pochwalić ponad 500 km tras poprowadzonych głównie leśnymi duktami i ścieżkami, które świetnie nadają się też do Nordic Walking.
Kotlina Jeleniogórska to obszar doskonale znany przez szybowników z całego świata. Prądy powietrzne i słynna „Karkonoska Fala” umożliwiają pobijanie rekordów wysokości. Z grzbietu Karkonoszy starują glajciści. Rzeka Kamienna czy Bóbr świetnie nadają się górskich spływów kajakowych, a liczne skały do nauki wspinaczki.

TURYSTYKA PIESZA
WYCIECZKI ROWEROWE
WSPINACZKA
SZYBOWNICTWO
SPORTY WODNE
ZDROWO

Historia turystyki pieszej sięga w Karkonoszach siedemnastego stulecia. Góry te od wieków przyciągają piechurów z odległych zakątków Europy. Region obecnie oferuje ponad 400 km tras pieszych o różnym stopniu trudności. Są tu szlaki dla wędrowców w każdym wieku i o różnym przygotowaniu. Można zaplanować krótkie, kilkugodzinne wypady w góry, jak i wieloetapowe, całodzienne wę drówki. Różnorodność tras pozwala na wędrówki w każdym wieku. Przewodnicy Sud eccy oferują swoją pomoc zarówno turystom indywidualnym jak i grupom wycieczkowym.
Karkonosze często nazywane są małymi Alpami. Ma to swoje uzasadnienie przede w klimacie, który na wysokości 1000 metrów jest zbliżony do klimatu alpejskiego jaki jest tam na wysokości dwukrotnie wyższej. Stąd na grzebiecie Karkonoszy występuje subalpejska roślinność. Choć nie są to góry wysokie, warto pomyśleć o odpowiednim ubraniu i być przygotowanym na każdą ewentualność.

Cały region to rowerowy raj oferujący kilkaset kilometrów tras o różnym stopniu trudności. Tutaj trenują najlepsi na świecie kolarze górscy, a wśród nich Maja Włoszczowska dwukrotna wicemistrzyni świata.
Na szczególną uwagę zasługują Góry Izerskie i Pogórze Karkonoszy. Są tu liczne trasy zarówno dla początkujących, rodzinnych wypraw, jak i bardziej wymagających rowerzystów lubiących duże przewyższenia zarówno podczas podjazdów jak i zjazdów.
W całej Kotlinie Jeleniogórskiej od wiosny do późnej jesieni organizowane są liczne zawody dla amatorów i zawodowców. Największymi są: sierpniowy Festiwal Rowerowy w Szklarskiej Porębie określanej mianem Rowe rowej Stolicy Polski oraz Tour de Pologne zaliczany do światowej ligi kolarstwa szosowego.

Karkonosze ze względu na ochronę przyrody nie są udostępnione do uprawiania wspinaczki skałkowej. Jednak zarówno w Karpaczu jak i Szklarskiej Porębie powstały miejsca, gdzie można p odjąć naukę wspinaczki.
Prawdziwą mekką wspinaczki górskiej są Rudawy Janowiskie i dwie skały nazwane „Sokoliki”. Od wiosny do późnej jesieni w każdy weekend można tam spotkać adeptów wysokogórskich wędrówek. Tam właśnie szkoliło się wielu polskich himalaistów.

„Karkonoska Fala” znana jest od dziesięcioleci. Występuje jesienią. Masy ciepłego powietrza z nad Karkonoszy spływają na dno Kotliny Jeleniogórskiej by przez grzbietem Gór Kaczawskich wzbić się do góry. Te ciepłe prądy wykorzystują szybownicy z całego świata pobijając kolejne rekordy wysokościowe.
Z ukształtowania terenu i warunków atmosferycznych korzystają też lotniarze, których nie trudno spotkać na „Górze Szybowcowej” położonej w Kotlinie Jeleniogórskiej vis a’ vi Karkonoszy. Natomiast miłośnicy paraglaitingu szczególnie sobie upodobali górę „Czoło” nad Kowarami oraz Kopę i Szrenicę w Karkonoszach. Na dwóch ostatnich szczytach najłatwiej jest ich spotkać w słoneczne marcowe dni.

Każdej wiosny na rzece kamienna między Szklarską Porębą a Piechowicami można spotkać śmiałków, którzy walczą z żywiołem. Ta górska rzeka toczy wody z topniejących śniegów zachodnich Karkonoszy i Gór Izerskich. Przełom kwietnia i maja to najlepszy okres do pokonania jednego z najtrudniejszych w Polsce górskich odcinków rzeki. Później warto wybrać na Bóbr, który spływny jest od Marciszowa po sam Żagań. Do Wlenia rzeka również ma górski charakter. Wciąż nie odkrytą jest Kwisa, którą można pływać od Mirska. Do dyspozycji wypoczywających sa też duże zbiorniki retencyjne, w tym największy Pilchowicki mający swój początek przy ujściu Bobru z Kotliny Jeleniogórskiej. Liczne kąpieliska i ośrodki wypoczynkowe są też nad jeziorami leśniańskim i złotnickim. Położone na Pogórzu Izerskim od Karkonoszy oddalone są zaledwie o 30-40 minut jazdy samochodem.

Zdarzyło się, że lekarz Leonard Thurneyssen obserwował przez dłuższy czas martwą żabę leżącą w jednym ze źródeł i ze zdziwieniem stwierdził, że wcale się nie rozkłada. Oczywiście wtedy nie wiedziano jeszcze o radonie, lecz był to już dowód niepowtarzalnych właściwości wód z jego zawartością, za których słynie obecnie Świeradów-Zdrój.
Z powstaniem miejscowości wiąże się legenda. Według niej słowiańskie plemię Milczan czcili posąg złotego lwa, postawiony opodal „cudownego źródła”. Ale pierwsze udokumentowane wzmianki o osadzie pochodzą z początku XVI wieku. W 1572 roku w księgach śląskiego lekarza Leonarda Thunnessera znalazł się opis źródeł wód mineralnych.

W 1739 roku specjalistyczna komisja Hrabiego Schaffgotscha naukowo stwierdziła lecznicze działanie wód z okolicznych źródeł. Wkrótce powstał pierwszy dom zdrojowy. W 1811 roku odkryto nowe źródło i nadano mu nazwę „Dolny Zdrój”. Od tej pory oprócz stanowiących specjalność Świeradowa kąpieli świerkowych zaczęto stosować zabiegi borowinowe. Dzisiaj Uzdrowisko „Świeradów-Czerniawa” jest jednym z nielicznych uzdrowisk w Polsce, w którym cisza i spokój, brak zgiełku wielkich wczasowisk sprawiają, że można tu leczyć się i doskonale wypocząć przez cały rok. Atrakcyjność Świeradowa Zdroju potęgują tryskające źródła wód mineralnych oraz specyficzny śródgórski mikroklimat.